öldürmək

öldürmək
глаг.
1. убивать, убить:
1) лишить жизни, умертвить. Adam öldürmək убить человека, canavar öldürmək убить волка, tüfənglə (güllə ilə) öldürmək убить выстрелом из ружья (из винтовки), qəsdən öldürmək умышленно убить, bilmədən öldürmək нечаянно убить
2) перен. уничтожить, погубить что-л. İstedadı öldürmək убить талант, marağı öldürmək nəyə убить интерес к чему, təşəbbüsü öldürmək убить инициативу, nəyə inamı öldürmək убить веру во что, onun bu sözləri məni öldürdü эти его слова убили меня, onun fikri məni öldürür мысли о нём убивают меня, mənən öldürmək морально убивать
3) привести в полное отчаяние, в угнетённое состояние. Rədd cavabı ilə öldürmək убить отказом, dərd öldürdü kimi горе убило кого, bir kəlmə sözlə öldürmək убить одним словом
4) растратить, израсходовать без пользы для себя. Vaxtı öldürmək убить время
2. мучить, измучить, замучить, изнурять, изнурить. İntizar bizi öldürdü ожидание измучило нас, isti bizi öldürdü жара изнурила нас, yuxusuzluq məni öldürdü бессонница измучила меня, susuzluq yolçuları öldürdü жажда мучила путников
3. морить:
1) уничтожать, травить; уморить. Siçovulları öldürmək морить крыс
2) перен. доводить до истощения. Acından öldürmək морить голодом
3) приводить в полное изнеможение. Bu səyahət onu öldürdü это путешествие его уморило
4. резать, зарезать (скот, домашнюю птицу для хозяйственных целей). Qoyun öldürmək резать барана
5. бить (убивать на охоте животных, птиц и т.п.). Qırqovulları öldürmək бить фазанов, ceyranları öldürmək бить джейранов; öldürsən də хоть убей, öldürsəydin də если даже убил бы; öldürsələr də если даже убьют; öldürsən də razı olmaram хоть убей, не соглашусь; öldürsəniz də yeməyəcək хоть убейте, он не будет есть; öldürsən də başa düşməyəcək хоть убей, он не поймёт; gözünün qurdunu öldürmək полностью утолить голод, досыта наесться (после недоедания), nəfsini öldürmək пробовать, попробовать (о еде); özünü öldürmək: 1. покончить самоубийством; 2. убиваться:
1) класть много труда на что-л., доводить себя до изнеможения
2) сильно страдать, испытывать большое горе из-за кого-л., чего-л.

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Полезное


Смотреть что такое "öldürmək" в других словарях:

  • öldürmə — «Öldürmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • öldürmək — f. 1. Cismən məhv etmək, həyatdan məhrum etmək, ölümünə səbəb olmaq; qətl etmək. . . <Mələyin> sevimli nişanlısını . . gecə oğurluqda öldürmüşdülər. A. D.. 2. məc. Çox yormaq, çox üzmək, əziyyət vermək, əldən salmaq, incitmək, çox əzab və… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • öldürməcə — (Yevlax) ölümcül. – Çayan zəhərriyir, öldürmür, əmə öldürməcə eliyir …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • ölüb-öldürmək — f. Bir birini öldürməyə qalxışmaq, bir birini öldürmək, vuruşmaq, qanlıbıçağa çıxmaq. Olmadılar razı onu bölməyə; Çıxdı iş axır ölüb öldürməyə. A. S.. Çox zaman bu dava ölüb öldürməyə və ədavətə də çatardı. H. S …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ölüb-öldürmə — «Ölüb öldürmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • e’dam — ə. öldürmə, asma yox etmə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • qətlü qarət — ə. öldürmə və qarət etmə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • zəhərləmək — f. 1. Ağılamaq, zəhərlə təsir etmək, zəhər vermək, zəhər içirmək, zəhər verib öldürmək, zəhərli maddələrlə öldürmək, qırmaq. Qazla zəhərləmək. – Qapıda bağlanmış itin səsi çıxmayırdı. Deyəsən, onu casus zəhərləmişdi. M. Hüs.. Özünü zəhərləmək –… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qətl — ə. 1) öldürmə; öldürülmə; 2) qırğın. Qətli am(m) ümumi qırğın, ucdantutma öldürmə; genosid; qətli nəfs adam öldürmə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ana — is. 1. Övladı olan qadın. Ana məhəbbəti. Mehriban ana. Bütün qədim şairlər analarının südü ilə yoğrulmuş dildə yazırdılar. – Anasına bax, qızını al. (Məsəl). <Zeynəb:> Eh, Dilrüba, sən özün də ana olacaqsan. M. S. O.. Gəlinin sözləri… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»